Ασυναρτησίες. Μια γκόμενα που χαμογελάει στην TV τρώγοντας με αγοράκια σε δείπνο, μια πεσμένη γραμμή του ιντερνετ, εξουθενωμένο σώμα, δάχτυλα βαριά και ασήκωτα, κουρασμένο μυαλό, κανένα νόημα. Και ο δάσκαλος ακόμα ψάχνει να βρει ποιος είναι ο ένοχος για τα εγκλήματα στο χωριό.
Και εδώ έξω; Μια μάνα παίρνει άδεια από τη δουλειά για να πάει στη συνάντηση γονέων και κηδεμόνων. Η καθηγήτρια έχει φύγει 20’ νωρίτερα και η κόρη της κλαίει – ήταν η μόνη μαθήτρια χωρίς μητέρα στη συνάντηση. Ένας γιατρός παζαρεύει με ένα συνταξιούχο την μαύρη αμοιβή του μετά την εγχείρηση. Ένας δικομανής απολαμβάνει την πρωινή δίκη, γι αυτόν είναι η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας. Ενας παπάς «εκβιάζει» φιλοδώρημα έχοντας ψάλλει το πάτερ ημών, ενώ ένας ταξιτζής στριμώχνει 4ο πελάτη στην κούρσα.
Την ίδια ώρα οι εαυτοί τους πριν από 30 χρόνια χαμογελούν ανέμελα. Έχουν την τύχη να ζούνε ξέγνοιαστοι όπως μπορεί να ζει ένα παιδί, που δεν έχει χάσει ακόμα κάποιον δικό του, που δεν έχει αναγκαστεί να πάρει απόφαση κόντρα σε όσα του μάθαιναν οι γονείς του, που δε χρειάστηκε να έρθουν αντιμέτωποι με τον πρώτο τους συμβιβασμό. Συναντιούνται με τον 45ρη εαυτό τους στο δρόμο και δεν τον αναγνωρίζουν. Δε μπορούν να φανταστούν τέτοια κατάντια. Οι δε 45ρηδες ρίχνουν μια στιγμιαία ματιά στον 15χρονο εαυτό τους και γυρίζουν το κεφάλι από την άλλη μεριά. Δήθεν σα να μην καταλαβαίνουν. Σα να έχουν ξεχάσει.
Αν και η πρώτη σκέψη ήταν, μα είναι δυνατόν να καις τόσο γρήγορα τέτοιο πρωτοσέλιδο, αμέσως διαπίστωσα ότι για κάτι τέτοιες ασυναρτησίες χαλάλι πυο το 'κανες!
ReplyDeleteΠεριμένω να το δω σε μικρού μήκους!
(Γιατί όμως 45ρη και όχι 45άρη; Από άλλους μπορεί και να το περίμενα, έχουν αλεργία βλέπεις σε τέτοιες λέξεις, από ΄σενα όμως γιατί;..)
;)
Ταινία ε; Λες να έγραψα σενάριο και να μην το πήρα χαμπάρι..?
ReplyDeleteχαχα ναι έχεις δίκιο αληταρά. Για 45πεντέρηδες έγραψα... Θα κρατήσω για το μέλλον το 45ρης όταν θελήσω ομοικαταληξία με το Πρετεντέρης..
1. Χαχαχα! Οι "ασυναρτησίες" δεν βρίσκονται στο "Meeting Point" αλλά μάλλον εδώ μέσα. Στα σχόλια!
ReplyDelete2. Zpi μου, εγώ σου εύχομαι (ΜΑΣ εύχομαι μάλλον ολονών μας) στα 45 σου να μην ρίχνεις μια στιγμιαία ματιά μονάχα στον 15άρη εαυτό σου, αλλά να τον συναντάς κάθε μέρα στον καθρέφτη κι όχι μόνο να μην τον αποφεύγεις, μα να τον γουστάρεις τρομερά! :-)
Φιλάρες
xxx
Για την ώρα είμαστε στα μισά Leigh, Ιδωμεν;)
ReplyDeleteΟι ασυναρτησίες βρίσκονται παντού, κρύβονται στην καθημερινόΗτά μας και παραμονεύουν:)
ναι καλε μου φιλε...σεναριο εγραψες και μαλιστα απο τα πολυ καλα..μπραβισιμο
ReplyDeleteΜιας που όλοι εδώ στα σχόλΙα είμαστε συνομήλικοι λέω να περιμένω 15 χρονάκια για το γύρισμα, να παίξουμε τους 45έρηδες!
ReplyDelete