Zpiderland

Thursday, September 29, 2011

sugars coming...

Labels: , , ,

Tuesday, September 27, 2011

Μα πόσο αμερόληπτος είσαι τελικά;


Για να καταλάβω..: οι καταληψίες φοιτητές ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την έλλειψη αντικειμενικότητας των ΜΜΕ και οι υπεύθυνοι του αμερόληπτου δελτίου της ΝΕΤ αρνήθηκαν να προβάλουν τις απόψεις τους αφού πρώτα πήραν γραμμή από την κυβέρνηση! Τςς αυτό θα πει τη μούρη κιμά...


Μόσιαλος : “Με εντολή του πρωθυπουργού και δική μου, δεν μεταδόθηκε το μήνυμα”!


Wednesday, September 21, 2011

μαρμαρωμένη

Η γιαγιά όπως συνήθως καθόταν μόνη στο μπαλκόνι. Σκέτο κόκαλο. Ετρωγε μόνο όταν της πήγαινε η γειτόνισσα κανένα πιάτο φαί. Η ανία δεν της άφηνε και πολλά περιθώρια για σκέψη. Ισως έτσι να ήταν καλύτερα.Από την ώρα που πέθανε ο σύζυγος την εγκατέλειψαν όλοι. Ποιοι γιοί και ποιες κόρες. Οχι ότι και η ίδια ήταν καλύτερη. Μια ζωή όποτε τη συναντούσα φαρμάκι έσταζε το στόμα της. Πλησίαζε κοντά στο αυτί μου και μετέδιδε τα κουτσομπολιά της ημέρας σα μικρόβια που δε μπορούσες να αποφύγεις. Γιατί διάλο πρέπει να τα ξέρω εγώ αυτά, αναρωτιόμουν προσπαθώντας να ξεχάσω. Παρ'όλα αυτά η θέα που αντικρίζω πλέον στο μπαλκόνι της είναι αποκρουστική. Κανείς άνθρωπος δε θα πρεπε να αξίζει τέτοια αντιμετώπιση. Ξεχασμένη από το Θεό, ένα σύμβολο θλίψης, καρφωμένη σα ζωντανό άγαλμα υπενθυμίζοντας στους περαστικούς πόσο απάνθρωποι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι. 

ContAct Festival

Labels:

Wednesday, September 14, 2011

Reboot

"Το μηνιγγίωμα αφαιρέθηκε. Ο εγκέφαλος σου είναι καθαρός, θα μπορεί να παράγει αληθινές αναμνήσεις τώρα".
Μόλις είχε ανοίξει τα μάτια του αλλά δεν ήταν ακόμα σίγουρος πως είχε αποκατασταθεί η επαφή με την πραγματικότητα. Ενιωθε ένα πελώριο κενό μέσα στο μυαλό του. Μια απύθμενη θολούρα με το αβατάρι του εαυτού του να βουτάει στο άπειρο. Η βαρύτητα εξακολουθούσε να έχει επίδραση στη φαντασία μου, σκέφτηκε προσπαθώντας να βρει στους νόμους της φυσικής κάποια σταθερά ώστε να συνδέσει τους δύο κόσμους. Για στάσου όμως. Αληθινές αναμνήσεις - τι πάει να πει αυτό; 
Ηταν η ζωή του μέχρι τώρα ένα κακόγουστο αστείο; Ηταν όλες οι αναμνήσεις του ψεύτικες; Τι απέγιναν 33 χρόνια; Ποιος ο λόγος ύπαρξης της οντότητας του χωρίς την αποτύπωση μιας αληθινής ανάμνησης; Είχαν συνέπειες οι πράξεις του από τη στιγμή που δεν είναι  καταγεγραμμένες στο μνημονικό του;
Οι αναμνήσεις που τον βασάνιζαν είχαν πλέον εξαφανιστεί. Τουλάχιστον υπέθετε ότι τον βασάνιζαν - για ποιον άλλο λόγο να κάνει τέτοια εγχείρηση. Πρέπει να ήθελε να τις ξεφορτωθεί. Κι όμως η έλλειψη τους τον έκανε να υποφέρει. Τι σήμαινε αυτή η απόφαση για τον εαυτό του; Ηταν δειλός; Ηταν τόσο σακατεμένος ώστε να μην αντέχει να αντιμετωπίσει τον εαυτό του;
Ξαναάνοιξε τα μάτια διάπλατα και εστίασε στο ταβάνι. Ολόλευκο. Ηταν η πρώτη του αληθινή ανάμνηση. Υποσχέθηκε πως δε θα ξαναέκανε ποτέ τα ίδια λάθη. Μα πως θα μπορούσε να υποσχεθεί κάτι τέτοιο.

Sugar Factory - 440 by Sugar Factory band

Labels:

Monday, September 12, 2011

save 9.58