Δε σκέφτομαι και γράφω Ι.

Εισαγωγή:

6 χρόνια Δημότικό, Γυμνάσιο, Λύκειο σκέφτομαι και γράφω, εκθέσεις. 'Εχεις γράψει λίγες παραγράφους, πρέπει να γίνει μεγαλύτερη η έκθεσή σου', γράψε περισσότερα για να θέμα που δεν επέλεξες να σε ενδιαφέρει. Λυπάμαι αγαπημένοι μου φιλόλογοι, ήσασταν όλοι συμπαθείς αλλά αποτύχαμε. Αν δεν είχα ανοίξει μπλογκ δε θα είχα μάθει ποτέ να αγαπώ το γράψιμο και αυτό δυστυχώς δεν το μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο.
Τον τελευταίο καιρό κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή χωρίς να έχω στο μυαλό μου κάτι συγκεκριμένο, μου δίνω μια πρόταση και ξεκινάω 'Δε σκέφτομαι και γράφω' πληκτρολογώντας ότι μου έρχεται στο μυαλό μέσα σε μια ώρα. Πολλές φορές εκπλήσσομαι φτάνοντας στο τέλος. Δεν ήξερα τι είχα στο μυαλό μου πριν αρχίσω να πληκτρολογώ..

Ολόφρεσκια σημερινή φουρνιά λέξεων..

Δε σκέφτομαι και γράφω [Ως πότε θα υποβάλλεις τον εαυτό σου σε αυτή τη δοκιμασία]:

Ως πότε θα υποβάλλεις τον εαυτό σου σε αυτή τη δοκιμασία. Ακόμα δεν έχεις καταλάβει ότι δεν υπάρχει νόημα στις λέξεις; Τι μπορεί να γράψεις που να φέρει αλλαγή; Πόσο καλύτερα μπορείς να νιώσεις μετά από ένα γραπτό; Είσαι εσύ αυτός που γράφει ; Είσαι μήπως ο ήρωας; Ψάχνεις μέσα από αυτόν να βρεις λύσεις; Ποιος; Τι; Που είναι η αλήθεια που είναι η τέχνη κι εσύ; Ανάμεσά τους;

Θα σε βοηθήσω αφού τόσο το θέλεις. Πληκτρολόγησε. Ο ήρωας σου είναι οργισμένος. Τα ‘χει βάλει με τον εαυτό του με την κοινωνία, τους ανθρώπους που αγαπάει και μισεί. Χτύπα τα πλήκτρα πιο γρήγορα δε θα προλάβεις. Ο ήρωας σου ψάχνει στις λέξεις την εξιλέωση. Νομίζει ότι γράφοντας ένα κείμενο θα μπορέσει να αλλάξει κάτι. Μην αργείς. Γράφει -γράφε κι εσύ- χωρίς να ξέρεις γιατί χωρίς σκοπό. Μόνο ψάχνει - ψάχνε. Μη σκέφτεσαι μόνο συνέχισε να πληκτρολογείς. Το τέλος στην ιστορία του είναι που θα τον βοηθήσει να συνεχίσει. Θα τον κάνει να νιώσεις πιο ανθρώπινος. Μη σταματάς μη σκέφτεσαι. Ακολούθησέ με.

Η ιστορία έχει ως εξής. Ο ήρωας σου σταματάει να ζει συμβατικά. Κοιτάζει τον κόσμο στα μάτια και αναζητάει την αλήθεια του καθενός. Είπε γαμήσου στο συνάδελφο που του ‘δωσε ψεύτικη καλημέρα και παραιτήθηκε από τη δουλειά. Πήρε ένα χαρτί και άρχισε να απαριθμεί τα όνειρα που έκανε μικρός και μπόρεσε να υλοποιήσει. Δεν τα είχε πάει άσχημα. Μετά άρχισε να απαριθμεί όσα ήθελε να είχε αποφύγει χωρίς να το πετύχει. Τσαλάκωσε το χαρτί και βούρκωσε απογοητευμένος.

Έφυγε τρέχοντας. Έτρεξε με όλη του τη δύναμη. Έτρεξε τόσο γρήγορα που χάθηκε από πάνω του η ύλη και έγινε μια πελώρια συγνώμη. Συγνώμη για όλους τους αγαπημένους του ανθρώπους που είχε θέσει εκτός καθημερινότητας. Συγνώμη για τη γυναίκα που τον έκανε αισθάνεται ζωντανός κι εκείνος ξέχασε να την κοιτάει στα μάτια. Συγνώμη στους γονείς του για τα τόσα λάθη του που τους είχε καταλογίσει όλα αυτά τα χρόνια. Συγνώμη στον παλιό του εαυτό επειδή ξέχασε νοιάζεται και έμαθε να εγκαταλείπει. Συγνώμη.

Τελεία. Δεν έχω άλλες λέξεις. Ο ήρωας σου έκανε το καθήκον του, πέτυχε την κάθαρση. Εσύ πληκτρολογείς τις τελευταίες σκέψεις. Νιώθεις πιο καθαρός; Νιώθεις διάφανος; Καινούργιος; Τελείωσε. Άλλαξε κάτι;