Δεν ειμαι καν μια στατιστικη

Προσέξτε τι ψηφίζετε, τι σκέφτεστε, τι νιώθετε. Ισως μια μέρα το "είναι" σας να γίνει ποσοστό σε τηλεοπτική δημοσκόπιση.

Είναι αγαπημένη συνήθεια εφημερίδων και καναλιών να παρουσιάζουν ατελείωτες δημοσκοπίσεις κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Πιασάρικα γραφήματα και αφορμή για συζήτηση και συμπεράσματα. Τίποτε το μεμπτό σε όλα αυτά. Πόσες από τις δημοσκοπίσεις είναι όμως στα αλήθεια έγκυρες;
Το παρόν κείμενο δεν αποτελεί αιχμή για κάποια συγκεκριμένη εταιρεία. Σκοπός είναι η παρουσίαση ορισμένων λανθασμένων εφαρμογών ώστε να μπορεί να δει κανείς πίσω από τα νούμερα και τους αριθμούς.

75% περίπου των ερωτηθέντων δηλώνει σε πρόσφατη μελέτη ότι δεν άλλαξε γνώμη για τη ψήφο που πρόκειται να δώσει.
Εδώ υπάρχουν 2 ερμηνείες.
Η μια έχει να κάνει με την απάθεια του κόσμου που επιλέγει να ψαρώνει σε ασύμμετρες τακτικές και η άλλη αφορά σε αδυναμία της μελέτης.
Δεν είναι λίγες οι φορές που τα αποτελέσματα μιας έρευνας δίνουν αποτελέσματα που μπορούν να ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως.
Παράδειγμα: "Εχει αλλάξει η γνώμη σας σχετικά με το θέμα της ψήφου μετά από..."
Αποτελέσματα:
72% Όχι καθόλου'
4% Μάλλον όχι
10% Μάλλον ναι
...

Το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κάποιος είναι ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν πετύχει συσπείρωση των ψηφοφόρων τους. Με μια δεύτερη σκέψη όμως μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι ο ψηφοφόρος που ούτως ή άλλως θα ψήφιζε κάποιο μικρό κόμμα ανήκει στο 72%, άρα είναι αφελές να βγάζουμε συμπεράσματα από τέτοιου είδους αναλύσεις. Παρ'όλα αυτά μην ανησυχείτε, είμαι σίγουρος ότι την ώρα της ψήφου το γκανιάν δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα σαρώσει.


Εκτός από τα ποσοστά των εκλογο-μετρήσεων όμως υπάρχουν και τα άλλα των συναισθημάτων:

46% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι νιώθουν λύπη & στεναχώρια ενώ το 42% απαντάει ότι νιώθει οργή & θυμό. Χρόνια τώρα ασχολούμαι με τη στατιστική και αυτό τη μανία να παρουσιάζονται τα πάντα σε ποσοστά δεν την καταλαβαίνω. Να μου πεις 60% των φοιτητών καπνίζουν σε αντίθεση με το υπόλοιπο 40% το καταλαβαίνω. Αλλά να μου λες ότι το 46% λυπάται ενώ το 42% οργίζεται μου φαίνεται τουλάχιστον αφελές. Να πιστέψουμε δηλαδή ότι το 42% που οργίζεται δε νιώθει καθόλου λύπη ε; 5-10 συναισθήματα αραδιασμένα σε ένα χαρτί και εσύ πρέπει να διαλέξεις ποιο είναι το κυρίαρχο συναίσθημα. Γραφήματα να έχουμε να παρουσιάζουμε και κουβέντα να γίνεται...

Είναι αυτή η ρημάδα η μεταμοντέρνα εποχή που φοριέται πολύ στις μέρες μας. Ολα μετριούνται σε νούμερα. Συναισθήματα σε ποσοστά, θύματα κοστολογημένα σε ευρώ, ηθική σε δόσεις.