Zpiderland

Friday, September 15, 2006

Before Sunrise

Οταν οι Αμερικάνοι σκηνοθέτες αποφασίζουν να ξεφύγουν από το σύνδρομο της αμερικανιάς τότε το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εντυπωσιακό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το εξαιρετικό Before Sunrise που πρόκειται να προβληθεί το Σάββατο στις 1:45 στο Star. Εδώ οφείλω να παραδεχτώ ότι σας ημι-κοροϊδεύω καθώς το Before Sunrise είναι μια από τις ταινίες που πάντοτε ήθελα να δω αλλά δεν τα κατάφερα. Ακόμα και στο video club μπερδεύτηκα και πήρα το Before Sunset που αποτελεί το sequel της ταινίας (9 χρόνια μετά...). Μου αρκεί όμως για να πω με σιγουριά ότι αξίζει να δει κανείς την εν λόγω ταινία.
Ο Ethan Hawke στην περίοδο της "αθωότητας" του συμπρωταγωνιστεί με την υπέροχη Julie Delpy σε ένα ξεχωριστό ρομάντζο. Καινοτομία αποτελεί η οπτική του σκηνοθέτη Richard Linklater ο οποίος αφήνει την ιστορία να εξελιχθεί λίγο πολύ σε πραγματικό χρόνο. Δυο άγνωστοι νέοι που ερωτεύονται στο τρένο. Δυο χαρακτήρες με ψεγάδια όπως ο κάθε συνηθισμένος άνθρωπος. Διάλογοι με αμηχανία, χιούμορ και διάθεση για εξερεύνηση σε όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικό μοντέλο. Αξίζει.

Cine blog's review [by Al] 'Before'


Απόσπασμα:


11 Comments:

  • Είναι τόσο αυθεντικά ρομαντική αυτή η ταινία που δεν αντέχεται να την δεις χωρίς να βρίσκεσαι σε ανάλογη διάθεση και με την κατάλληλη παρέα (meaning, κάποια με την οποία να είσαι ερωτευμένος' όχι απαραίτητα τη σχέση σου).

    By Blogger Oneiros, At September 15, 2006 1:44 AM  

  • επισης καλή ειναι και η συνεχεια before sunset!

    have a look!

    By Blogger Matron Maya, At September 15, 2006 3:05 AM  

  • Απρόσμενα καλή θα έλεγα. Σπανίως τα sequel πατάνε τόσο καλά.

    Oneiros αγκόρι μου, δεν έχεις και άδικο. Το σχόλιο σου θα μπορούσε να λειτουργήσει ως tip

    By Blogger Zpi, At September 15, 2006 2:18 PM  

  • Από την αρχή μέχρι το τέλος της ταινίας βρίσκεσαι με ένα χαμόγελο που φτάνει μέχρι τα αυτιά. Και όταν φτάσει το φινάλε η αισιοδοξία ότι θα ξαναβρεθούν απαλύνει τον πόνο ή τη στεναχώρια (όποιο από τα δύο προτιμάτε) του αποχωρισμού. Κινηματογραφικό ποίημα (που αντιγράφει πιστά το πρωτότυπο, δηλαδή τη ζωή. Αν και προφανώς το ξεπερνά, αφού το πασπαλίζει με μια ονειρώδη σύμπτωση που ανοίγει την πόρτα στην ευτυχία (έστω πρόσκαιρη) για τους δύο πρωταγωνιστές). Η συνέχεια ήταν αριστουργηματική.

    By Blogger mystery falls down, At September 16, 2006 1:51 AM  

  • Mystery όπως πάντα ποιητικός ο λόγος σου αδολφέ, δε βρίσκω τις λέξεις να σου απαντήσω...

    Πράγματι ενώ αρχικά φοβάσαι ότι η συνέχεια θα είναι εμπορική αηδία, στο τέλος της ταινίας αντιλαμβάνεσαι ότι έπρεπε να γυριστεί.

    By Blogger Zpi, At September 16, 2006 2:14 AM  

  • Πραγματικά, εξαιρετικές και οι 2. Προσωπικά, μου άρεσε περισσότερο το sequel. Αυτή η βόλτα με τους δυο ανθρώπους να μιλάνε, τίποτα τραβηγμένο και εξωπραγματικό. Μια δόση μελαγχολίας για το τι χάθηκε, παράπονα καιδιαπιστώσεις μετά από μια δεκαετία.

    By Blogger psarog, At September 17, 2006 1:20 PM  

  • Ξενύστησα χθες να το δω αλλά άξιζε.
    Το sequel αποτελεί στην ουσία ένα μικρό μάθημα ζωής για τους θεατές.

    By Blogger Zpi, At September 17, 2006 2:16 PM  

  • "Πριν το ξημέρωμα", "Πριν το ηλιοβασίλεμα"...
    Και οι δύο, υπέροχες ταινίες! Η πρώτη μου άρεσε λιγάκι παραπάνω, αλλά και η δεύτερη δεν πήγαινε πίσω.
    Νομίζω, ο πιο σωστός χαρακτηρισμός είναι ο δικός σου, Zpi. "Απρόσμενα" καλή!

    Τις έχω αγοράσει και τις δυο;-)

    By Blogger Leigh-Cheri, At September 18, 2006 11:16 PM  

  • Ημουν σίγουρος ότι θα σου άρεζαν cheri. Ωστε τις έχεις και στη συλλογή σου πουλάκι μου ε;
    Σωστή!

    By Blogger Zpi, At September 19, 2006 1:07 AM  

  • Yperoxh tainia an kai m'arese pio poly to "Before sunset"..

    By Anonymous Anonymous, At September 22, 2006 1:48 PM  

  • Τελικά όλοι προτιμάτε το 2 ε;
    Δε μπορώ να διαλέξω γιατί έκανα τη βλακεία να δω πρώτα το 2ο, οπότε ο χρόνος δε λειτούργησε όπως θα έπρεπε στην περίπτωση μου. Αν θα έπρεπε να διαλέξω πάντως κι εγώ το 2ο θα προτιμούσα

    By Blogger Zpi, At September 22, 2006 4:40 PM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]



<< Home