Zpiderland

Thursday, May 27, 2010

Turn the Complex Off

Σήμερα διάβασα με ενδιαφέρον το κείμενο που αναρτήθηκε στο site του off radio περι επικοινωνιακών χορηγιών σε συναυλίες και θεωρώ ότι είναι μια καλή στιγμή για να ανοίξει σχετική κουβέντα. Στο παρελθόν είχα διατυπώσει κάποιες ενστάσεις σκεφτόμενος ως ακροατής, υπάρχει όμως και η οπτική του παραγωγού και μερικές φορές είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί η κοινή τομή.

Ως ακροατής που ξοδεύει πολλές ώρες ακούγωντας ραδιόφωνο / ιντερνόφωνο και έχοντας γνωρίσει μερικούς ανθρώπους του χώρου πιστεύω ότι μάλλον δεν υπάρχει παραγωγός (με κάποια χρόνια πείρας) που να μην έχει επηρεαστεί σε κάποια φάση από προσωπικές σχέσεις με αποτέλεσμα να ποικίλει και η ποιότητα του ραδιοφωνικού promotion που θα κάνει για μια συναυλία.

Υποθετικό παράδειγμα:
-παίζει το γκρουπ που γουστάρουμε τρελά και είμαστε χορηγοί εποκοινωνίας. Αναφερόμαστε στο Live σε κάθε δυο ατάκες, δίνουμε προσκλήσεις με χαρά και περηφάνεια και γουστάρουμε όλοι μας..
-παίζει το γκρουπ που γουστάρουμε, δεν είμαστε χορηγοί και το γκρουπ (αν είναι ελληνικό) δε μας έχει στείλει cd ή δελτίο τύπου. Τότε παίζουμε κανα κομμάτι, κάνουμε και μια αναφορά στο live και μάλλον δεν πηγαίνουμε καν στη συναυλία.
-παίζει το γκρουπ που γουστάρουμε τρελά, δεν έχουμε καλή επικοινωνία με τους διοργανωτές και τελευταία στιγμή χαλάει η χορηγεία μας. Κρατάμε μούτρα, δεν πηγαίνουμε στο live και ούτε καν το αναφέρουμε στην εκπομπή μας.

Ισως ακούγονται κάπως ειρωνικά τα παραδείγματα, παρ'όλα αυτά δεν έχω σκοπό να γίνω σαρκαστικός με τους παραγωγούς. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να πληγώνεσαι, να νιώθεις ότι αδικείσαι, ότι δεν αναγνωρίζεται η προσπάθειά σου κτλ. Το θέμα είναι πως αποφασίζεις να χειριστείς την όλη κατάσταση, ώστε να είσαι σωστός απέναντι στο γκρουπ (που πιθανό να μην έχει σχέση με το πρόβλημά σου - ιδίως άμα είναι ξένο), στους ακροατές και στον εαυτό σου. Οταν παίζονται παιχνίδια πίσω από την πλάτη σου με αποτέλεσμα να νιώθεις ότι σε μειώνουν, μπορείς να ισοπεδώσεις το εγώ σου για να είσαι σωστός απέναντι σε γκρουπ και ακροατές; Αν το κάνεις θα έχεις πράξει όντως σωστά; Από την άλλη αμα "σαμποτάρεις" έμμεσα με τη στάση σου ένα live αγαπημένου συγκροτήματος, τότε για ποιον ακριβώς λόγο συνεχίζεις να κάνεις ραδιόφωνο; Εχεις καμία σχέση με τον ενθουσίωδη αρχάριο ραδιο-εαυτό σου;

Στο κείμενο του off τα παιδιά λένε πως τις συναυλίες δεν τις υποστηρίξανε για τη μαρκίζα αλλά επειδή τις γουστάρανε. Αυτή όμως πιστεύω είναι η εύκολη περίπτωση. Το δύσκολο είναι όταν δεν έχεις τη μαρκίζα, ή ακόμα χειρότερα όταν όλοι θα τύχει να σου φερθούν σκατένια. Πόσο υπεράνω μπορείς να είσαι σε αυτή την περίπτωση (δεν είναι υπαινιγμός για τους συγκεκριμένους παραγωγούς);
Η αλήθεια είναι ότι ως παραγωγός νιώθεις μια ικανοποίηση όταν βλέπεις το σήμα του σταθμού σου στην αφίσα, αλλά από εκεί και έπειτα πέρα από το γόητρο δεν κερδίζεις τίποτε απολύτως σε ότι αφορά σε ακροατές. Το πολύ πολύ να κερδίσει ή να χάσει το live ορισμένους ακροατές, ο σταθμός αμφιβάλλω μπορείο αν κερδίζει κάτι πέρα από το υποτιθέμενο prestige του.

Οι παραγωγοί του off αποφάσισαν ότι θα ασχολούνται με τα live που γουστάρουν χωρίς να ξαναασχοληθούν με χορηγίες. Αν αυτή η απόφαση τους βοηθάει να είναι αντικειμενικοί και ενθουσιώδεις με όσα αγαπάνε στη μουσική τότε υποθέτω ότι είναι μια καλή απόφαση και εγώ ως ακροατής θα είμαι ικανοποιημένος. Από την άλλη κάτι μου λέει ότι δεν πρόκειται για την καλύτερη λύση. Είναι δύσκολο αλλά νομίζω ότι πρέπει να συνεχίζεις να παλεύεις με το εγώ σου σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση, προσπαθώντας να είσαι σωστός απέναντι σε όσους αγαπάς.
Οπως και να 'χει αυτό που πιστεύω ακράδαντα είναι ότι οι ακροατές του κάθε παραγωγού είναι αρκούντως έξυπνοι για να καταλάβουν μόνοι τους πότε ο παραγωγός είναι σωστός και πότε σφάλει. Και σίγουρα η σχέση παραγωγού-ακροατή δεν πρόκειται να χαλάσει για μια.. μαρκίζα.

3 Comments:

  • Ο άνθρωπος που προτείνει στους ακροατές του να μην πηγαίνουν σε συναυλίες, που δεν στηρίζει την ελληνική σκηνή (εκτός από τις περιπτώσεις που υπάρχει όφελος, δες Matisse) και που οι σταθμοί στους οποίους εργάστηκε έχουν υπάρξει επικοινωνιακοί χορηγοί σε συγκροτήματα που αγνοούσε παραπονιέται και διαμαρτύρεται για την κατάσταση που επικρατεί. Είναι για γέλια! Και ακόμα χειρότερα το κείμενο που έσπευσαν να δημοσιεύσουν έχει ένα αποτρεπτικά μίζερο τόνο. Δυστυχώς! Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι Republic, Imagine, 1055 Rock, ... και πλήθος διαδικτυακών ραδιοφωνικών σταθμών που ξεκίνησαν από αγάπη για τη μουσική, την οποία όμως δεν υποστηρίζουν τα καταφέρνουν καλύτερα. Λίγοι αγοράζουν δίσκους, λιγότεροι παρακολουθούν συναυλίες, ελάχιστοι ψελλίζουν κάτι ουσιαστικό όταν βρίσκονται πίσω από το μικρόφωνο. Μπορείς να θυμηθείς πόσες φορές και ποιους ραδιοφωνικούς παραγωγούς είδες σε συναυλίες; Για ποιο ενθουσιασμό μιλάμε; Η ανάγκη για προβολή κυριαρχεί. Και γι' αυτό όλοι ενδιαφέρονται το logo του σταθμού τους να υπάρχει σε μια αφίσα, γι' αυτό διοργανώνουν πάρτι, γι' αυτό περιστοιχίζονται από κόλακες.

    Ορίστε λοιπόν γιατί κανένας δεν ήθελε να σχολιάσει όσα εύστοχα παρατηρείς στο κείμενό σου. Για να μη δυσαρεστήσει!

    By Blogger mystery falls down, At June 03, 2010 4:26 PM  

  • Διάβασα μερικές φορές ακόμη το κείμενο του Off και νομίζω πως αυτό που με ενοχλεί είναι ότι ενώ καυτηριάζουν ορθώς το όλο θέμα με το δήθεν prestige του κάθε σταθμού, έμμεσα προσπαθούν να προστατεύσουν το δικό τους. Θα σεβόμουν πολύ περισσότερο την απόφαση αυτή αν την είχαν πάρει από την αρχή ή σε διαφορετικές (όχι δυσμενείς)συνηθήκες.

    Κατά τα άλλα από καιρό έχω ξενερώσει με κόντρες τύπου: ο 1ος ροκ σταθμός είναι ο 1055 κτλ. Πιστεύω στους ανοιχτόμυαλους ακροατές και κάθε είδους ετικέτα ή προσπάθεια χειραγώγησης με εξοργίζει..

    Το πόσους ραδ. παραγωγούς έχω δει στις συναυλίες είναι ένα καλό ερώτημα. Νομίζω δεν είναι ανάγκη να τους κατονομάσω, αλλά η λίστα μου περιλαμβάνει 3-4 ονόματα και μερικές gust εμφανίσεις...

    Τέλος δε θα μπορούσα να διαφωνήσω αγαπητέ μουχλα ότι όντως η ανάγκη για προβολή κυριαρχεί..

    By Blogger Zpi, At June 03, 2010 6:07 PM  

  • Το 1995 διέμενα ακόμη στη Θεσσαλονίκη.

    Έκανα καθημερινές βραδινές εκπομπές στον Club FM 107.4, όταν ανακοινώθηκε η από κοινού εμφάνιση Lightning Seeds & Terry Hall σε stage του Μύλου.

    Κάθε βράδυ επί τουλάχιστον 2 βδομάδες έπαιζα 2 τραγούδια από τη δισκογραφία του (κατ'εμέ) κορυφαίου Βρετανού καλλιτέχνη της 20ετίας 1980-2000, χωρίς από τη μία να είναι χορηγός ο σταθμός και χωρίς από την άλλη να μου γίνει οποιαδήποτε σύσταση από το Γιάννη και το Νίκο επί τούτου ή περί του αντιθέτου.

    Γούσταρα και καύ..να με την ιδέα του live και δε μου καιγόταν καρφί αν θα επωφελούνταν ο σταθμός ή εγώ από την κίνησή μου αυτή.

    Το εισιτήριό μου το πλήρωσα κανονικά και πρόλαβα όλο το set του Ian Broudie... Αν μάλιστα υπήρχε σοβαρότητα στην οργάνωση δεν θα ματαιώνονταν η εμφάνιση του Terry λόγω του ψιλόβροχου που έπεφτε.
    Αν και Ο Μύλος επέστρεψε στο ακέραιο τα χρήματα από τα εισιτήρια, στιλήτευσα την προχειρότητα της οργάνωσης από μικροφώνου το επόμενο βράδυ... και ενώ δεν άκουσα εκ των προτέρων καλή κουβέντα για την άτυπη συνεισφορά μου στην προβολή της συναυλίας, στο καπάκι με πήρε κάποιος κόπανος για να με κατηγορήσει ότι δεν στηρίζουμε (συλλήβδην) τις καλές προσπάθειες που γίνονται στην πόλη μας.

    Σ'ένα υγιές και σοβαρό μουσικό ραδιόφωνο (όχι στη σουργελοειδή καρικατούρα ραδιοφώνου που με 2-3 εξαιρέσεις σταθμών και RadioJockeys κυριαρχεί σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη), με παρουσιαστές που σέβονται τον εαυτό τους και το ρόλο τους δεν θα υπήρχαν φαινόμενα αυτού του τύπου.

    Σας δηλώνω ευθαρσώς, ότι οι κατά δήλωση τους φερόμενοι ως παραγωγοί (μουσικών κυρίως) ραδιοφωνικών εκπομπών, είναι ο πιο ανυπόληπτος επαγγελματικά κλάδος στην ελληνική επικράτεια...

    ... ο μόνος χωρίς φορέα εκπροσώπησης, χωρίς διασφάλιση της επαγγελματικής του αξιοπρέπειας, χωρίς είτε νομότυπη είτε δεσμευτική ρύθμιση της σχέσης εργασίας του με τον εργοδότη και με τη ραδιοφωνική του δραστηριότητα να είναι πάρεργο και όχι η κύρια...

    ...με παρουσία κομπάρσου στην επιλογή των τραγουδιών, με προετοιμασία στο πόδι, με χύμα εκφωνήσεις, με νοοτροπία διεκπεραιωτή στο μικρόφωνο και με ρουφιανιλίκια για να κρατήσουν την καρέκλα τους, ο κλάδος που κάποτε αποτελούσε προβεβλημένο ατού, ιδιαίτερα στην πιο κλειστή κοινωνία της Θεσσαλονίκης, αποτελεί σήμερα θλιβερή σκιά του παρελθόντος.

    Όσο για τα παιδιά του OFF, πιθανότατα να έχουν δίκιο να είναι θυμωμένοι και να αισθάνονται αδικημένοι.
    Ίσως όμως να πρόκειται για μια σύγχρονη αντιπαράθεση Αθηναίων-Μηλίων, με το νόμο του ισχυρού να επικρατεί αρχικά, αλλά ο ίδιος νόμος να τιμωρεί σε δεύτερο χρόνο την έπαρση και την αλαζονεία του υπερόπτη ισχυρού.

    Πρός αδικημένους και μη: Κάντε πρώτα εκπομπές τις προκοπής και μετά διαμαρτυρηθείτε για τα κακώς κείμενα στη ραδιοφωνική πιάτσα (το'πιασες το υπονοούμενο...) στα οποία όλοι είσαστε συμμέτοχοι...

    ...και μια φιλική υπενθύμιση: Οποιοσδήποτε στο μουσικό ραδιόφωνο, ξοδεύει λιγότερο από ένα λεπτό προετοιμασίας για κάθε λεπτό εκπομπής του, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ένας καραγκιόζης, χωρίς αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια και θα έπρεπε να ντρέπεται να αερίζει το αξιοθρήνητο προϊόν της αμετροεπούς βλακείας του δημόσια...

    ...ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΥΣΕΤΕ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ...

    ΟΛΟΙ ΣΑΣ

    By Blogger LefterisLalos, At June 09, 2010 12:21 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]



<< Home