Δίνη

Κοίταζε τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των άλλων. Αγνοούσε όσους τον εκτιμούσαν και ένιωθε μικρός δίπλα σε όσους τον έφτυναν. Στις συζητήσεις πάντοτε έδινε την απάντηση που ήθελε να ακούσει ο συνομιλητής του. Ηθική προσαρμοσμένη πάντοτε ανάλογα με την περίσταση. «Όλα καλά» απαντούσε χαιρετώντας γνωστούς στο δρόμο. Όχι οι εκπλήξεις δε μπορεί να είναι για καλό. Χάμπουργκερ, πατάτες, αναψυκτικό.

- - -

Χάμπουργκερ, πατάτες, αναψυκτικό. Ήταν άραγε αληθινό το χαμόγελο της σερβιτόρας; Το γνέψιμο του γείτονα; Η καλημέρα της κυρίας στα διόδια; Η δική του καλημέρα; Όλοι αυτοί που πέρασαν από μπροστά του στη δουλειά; Νοιάζονταν έστω και λίγο; Υπάρχουν; Ξύπνησε σήμερα; Ξεκίνησε η μέρα του ή βρίσκεται κολλημένος σε χρονοδίνη; Χθες δεν ήταν που έκανε τις ίδιες ακριβώς σκέψεις με την ίδια ακριβώς σειρά; Αν πρόκειται για χαλασμένο αλγόριθμο; Αν είναι όλα μηδενικά και άσσοι; Αν ξέφυγε ένας άσσος παραπάνω; Και αν δεν κινείται τελικά ο κόσμος γύρω του;

- - -

Και αν δεν κινείται τελικά ο κόσμος γύρω μου; Αν απλώς συμπληρώνω την καθημερινότητα της σερβιτόρας, του γείτονα, της κυρίας στα διόδια; Αν όλη η ζωή μου βρίσκεται σε τροχιά μόνο και μόνο για να απαντάω στην καλημέρα της κυρίας την ώρα που μου ακουμπάει τα ρέστα στην παλάμη; Αν πρέπει να αφήσω στην άκρη το εγώ μου και να κοιτάξω τον εαυτό μου από μακριά, σα να ‘μια κάποιος τρίτος; Έχει ενδιαφέρον ο χαρακτήρας μου; Τι γνώμη έχουν άραγε οι άλλοι; Μπορώ να κρατήσω απόσταση; Κοίταξε τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των άλλων.