Αόρατος άνθρωπος ο ελαφρόμυαλος

Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία του αόρατου ανθρώπου είναι πονεμένη. Στη θέση του θα μπορούσατε να είχατε βρεθεί κι εσείς ή αν όχι εσείς σίγουρα πολλοί γνωστοί σας. Για να γίνω όμως πιο συγκεκριμένος δείτε πως έχουν τα πράγματα.

Ο Νόρμαν ως παιδί ήταν πολύ συνηθισμένος. Δεν προκαλούσε το θαυμασμό, αλλά ούτε και την αντιπάθεια των συνανθρώπων του. Μεγάλωσε όπως όλα παιδιά της ηλικίας του βλέποντας πασαρέλες μοντέλων στις πρωινές εκπομπές, παρακολουθώντας τα δρώμενα που αφορούν στη ζωή των λαϊκών καλλιτεχνών σε εκπομπές κοινωνικού προβληματισμού της μεσημβρινής ζώνης, αλλά και τη glamour καθημερινότητα των TV stars σε βραδινές εκπομπές life style θεματολογίας. Τον ελεύθερό του χρόνου τον ξόδευε διαβάζοντας νέα για τις σχέσεις των διασημοτήτων σε εφημερίδες και περιοδικά κουτσομπολίστικου περιεχομένου.

Επόμενο ήταν ο Νόρμαν να μεγαλώσει με όνειρα και φιλοδοξίες. Είχε βάλει σκοπό ζωής να γίνει διάσημος. Το όνειρό του ήταν να δει τον εαυτό του να προβάλλεται ως sex symbol στην τηλεόραση. Φανταζόταν κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί τον εαυτό του να δίνει συνεντεύξεις σε διάφορα κανάλια έχοντας στο πλάι του τα ομορφότερα μοντέλα για συνοδούς.

Όπως καταλαβαίνετε βέβαια ήταν πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν τα όνειρα του Νόρμαν. Δεν είχε κάποιο ταλέντο σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης, ενώ και η φύση δεν τον είχε προικίσει με ιδιαίτερα προσόντα. Παρ’όλα αυτά ο Νόρμαν δεν το βαζε κάτω. Το γεγονός ότι στη ζωή του είχε συνηθίσει να είναι μοναχικός, να περπατάει στο δρόμο και να μην του δίνει κανείς σημασία, είχε ως αποτέλεσμα να γίνει το πείσμα του ακόμη μεγαλύτερο. Προσπάθησε να πιάσει δουλειά ως τραγουδιστής σε σκυλομάγαζο, πέρασε από οντισιόν σε διάφορες ταινίες και θεατρικές παραστάσεις αλλά τίποτε. Όλοι του λέγανε πως δεν κάνει για τη δουλειά και πως θα ήταν καλύτερα να αναζητούσε σε κάποιον άλλο τομέα την τύχη του. Του Νόρμαν δεν του καιγόταν καρφί για τις απορρίψεις που δεχόταν από τους διάφορους μαγαζάτορες και σκηνοθέτες. Αυτός έτσι κι αλλιώς είχε εναποθέσει όλες τις ελπίδες του στα realiτο-παίχνιδα της εποχής του. Πέρασε από αμέτρητες συνεντεύξεις – τι talent show, τι παιχνίδια επιβίωσης – αλλά το αποτέλεσμα ήταν πάντα αρνητικό. Ο Νόρμαν όμως συνέχιζε ακάθεκτος. Ήταν σίγουρος ότι μια μέρα ο αγώνας του θα δικαιωνόταν. Ναι σίγουρα θα έφτανε κάποια στιγμή η μέρα που θα κέρδιζε όλα όσα ονειρευόταν.

Με την πάροδο του χρόνου ο Νόρμαν είχε αρχίσει να σαλτάρει. Λίγο η μοναχική ζωή, λίγο οι απανωτές απορρίψεις... ε δεν ήθελε και πολύ για να του γυρίσουν τα μυαλά ανάποδα. Η συμπεριφορά του είχε αρχίσει να γίνεται αλλόκοτη. Οι λιγοστοί άνθρωποι που του λέγανε καλημέρα άρχισαν και αυτοί να τον αποφεύγουν. Να όμως που του βγήκε τελικά σε καλό. Στην τελευταία συνέντευξη που έλαβε μέρος, έκανε εντύπωση η συμπεριφορά του στον υπεύθυνος παραγωγής ρεαλιτο-παίχνιδου, ο οποίος και αποφάσισε να τον εντάξει στο δυναμικό του παιχνιδιού μπας και ανεβούν καθόλου τα νούμερα του show που βρισκόταν σε πτωτική πορεία. Έτσι λοιπόν ο Νόρμαν κατέληξε έγκλειστος σε μουσική realito-ακαδημία.

Ο Νόρμαν μπήκε στο παιχνίδι γεμάτος ενθουσιασμό. Σύντομα όμως διαπίστωσε πως δεν ήταν ιδιαίτερα συμπαθής ούτε στους συμπαίχτες του λόγω της ανάρμοστης συμπεριφοράς του, αλλά ούτε και στην κριτική επιτροπή λόγω έλλειψης ταλέντου. Πολύ γρήγορα λοιπόν ο Νόρμαν κατέληξε προτεινόμενος προς αποχώρηση. Πριν όμως προλάβει να απογοητευτεί ακολούθησε το αναπάντεχο. Η μοναχικότητα του Νόρμαν, καθώς και η απόρριψη αλλά και η κατακραυγή που δέχθηκε από συμπαίχτες και κριτική επιτροπή τον έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή στο τηλεοπτικό κοινό. Όπως φαντάζεστε η συνέχεια ήρθε ως φυσιολογικό επακόλουθο. Ο Νόρμαν πέταξε έξω από τη realiτο-ακαδημία τον ένα παίχτη μετά τον άλλο, έφτασε στον τελικό και σήκωσε το γαμημένο.

Ο Νόρμαν ζούσε σε ένα όνειρο, ή μάλλον για να ακριβολογώ ζούσε το όνειρό του. Πλούτη, δημοσιότητα, χλίδα όσα είχε ονειρευτεί τα είχε κατακτήσει. Ξόδεψε τα χρήματα του επάθλου σε ακριβά ρούχα, έπιπλα και αυτοκίνητα για να ολοκληρώσει το image του super star που είχε πλέον δημιουργήσει. Για έξι ολόκληρους μήνες έβλεπε φωτογραφίες του να κοσμούν τα πρωτοσέλιδα περιοδικών. Οι συνεντεύξεις του στην τηλεόραση δίναν και παίρναν. Αφήστε που τα βράδια διάλεγε ανάμεσα σε 10 γκόμενες για να επιλέξει την προσωρινή του σύντροφο.

Όπως έχει πει όμως και ο εθνικός μας συνθέτης Ν. Καρβέλιας, η ευτυχία του Νόρμαν μπορούσε να κρατήσει ένα χρόνο το περισσότερο. Μετά το χρόνο βγήκαν νέοι νικητές realiτο-παιχνιδιών με αποτέλεσμα και οι λίγοι ρεπόρτερς που ασχολούνταν με τον Νόρμαν να τον εγκαταλείψουν. Ο Νόρμαν συγκλονίστηκε. Πλέον δεν τον χαιρετούσε ο κόσμος στο δρόμο. Τα βράδια οι στυλιζαρισμένες γκόμενες των ελληνάδικων δεν του διναν πλέον σημασία. Δε μπορούσε να το πιστέψει πως θα έπρεπε να συνηθίσει ξανά να ζει στην αφάνεια. Προσπάθησε με κάθε τρόπο να κερδίσει ξανά τη χαμένη δημοσιότητα. Πλήρωσε κανάλια για να δώσει συνεντεύξεις, ήπιε καφέ με διάσημη δολοφόνο που μόλις είχε αποφυλακιστεί, βγήκε για δείπνο με γνωστή σατανίστρια αλλά τίποτε. Η τηλεθέαση δεν ξεπερνούσε το 2%.

Το μοναδικό που κατάφερε με αυτόν τον τρόπο ο Νόρμαν ήταν να ξοδεύσει και τις τελευταίες του οικονομίες. Κατάφερε να ξαναγίνει ένας ασήμαντος τυπάκος, μόνο που αυτή τη φορά ήταν ακόμα πιο φτωχός. Ο Νόρμαν μπορούσε να αντέξει τη μοναχική ζωή, χωρίς φλας και δημοσιότητα, όσο ήταν νέος. Τώρα όμως που είχε αγγίξει το όνειρό του, τώρα που είχε συνηθίσει το life-style τρόπο ζωής, του ήταν αδύνατο να ξαναρχίσει από την αρχή. Ο Νόρμαν περνούσε απαρατήρητος. Κανείς δεν του έδινε σημασία. Ολοκληρωτικά απελπισμένος πλέον βίωσε τόσο έντονα το αίσθημα της αδιαφορίας που εισέπραττε από τον κόσμο που στο τέλος συνέβη το αναπάντεχο. Ο Νόρμαν μεταλλάχθηκε πραγματικά σε αόρατο άνθρωπο.

Σύντομα ο αόρατος άνθρωπος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το νέο του προσόν. Τα κανάλια έδειξαν ξανά ενδιαφέρον για την περίπτωσή του. Μερικοί δημοσιογράφοι μάλιστα προσπάθησαν να τον παρουσιάσουν ως τον νέο υπερ ήρωα. Δυστυχώς όμως το όλο concept στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία. Ο κόσμος θεώρησε ότι οι συνεντεύξεις ήταν στημένες. Κανένας δεν πίστευε ότι όντως υπήρχε κάποιος αόρατος άνθρωπος στο studio. Υπήρχε βλέπετε και το προηγούμενο με τον Γιούρι Γκέλερ που έκανε τον κόσμο καχύποπτο απέναντι σε οποιοδήποτε περιστατικό μεταφυσικού τύπου.

Αφού έκλεισε κι αυτή η πόρτα, αφού στέρεψε και η τελευταία ελπίδα, ο αόρατος άνθρωπος το πήρε απόφαση πως θα ζούσε για πάντα μόνος χωρίς φωτομοντέλα στο πλευρό του, χωρίς κοσμική ζωή, χωρίς χωρίς χωρίς. Για να μπορέσει να συντηρηθεί οικονομικά έπιασε δουλειά σε τσίρκο. Φήμες θέλουν όμως τον Νόρμαν να παρατάει γρήγορα το τσίρκο και να υποδύεται τον αόρατο άνθρωπο σε σοφτ πορνοταινίες βασισμένες σε ιδέα του Μανάρα. ‘Νόρμαν ο αόρατος άνθρωπος’.