Zpiderland

Saturday, May 06, 2006

Mulholland Dr. Tiny Quotes

Τις προάλλες με προκάλεσαν -μιας που έκανα τον έξυπνο- να αναλύσω τι σημαίνουν τα ανθρωπάκια στο τέλος του Mulholland Drive. Είναι από τις εξηγήσεις που δίνω καμαρώνοντας μιας που πιστεύω ακράδαντα ότι έχω κατανοήσει το συγκεκριμένο κομμάτι της ταινίας. Τόσο σίγουρος μάλιστα που μου φαίνεται περίεργο πως δεν το καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι. Ο Σταύρος γέλασε (καλοπροαίρετα) με την ερμηνεία που έδωσα, λέγοντας πως ο ίδιος ο Λιντς δεν ήξερε τι ακριβώς ήθελε να πει και πως θα έπρεπε να τα εξηγήσω και στον ίδιο τον David. Σήμερα η Φένια που μόλις είδε την ταινία έχει την ίδια απορία. Τι σημαίνουν τα νανάκια με ρωτούσε (μέσω του Νάσου) στο τηλέφωνο. Οποιος δεν έχει δει την ταινία και θέλει να τη δει χωρίς να ξέρει πολλά πολλά καλύτερα να μη συνεχίσει την ανάγνωση του παρόντος άρθρου. Οποιος θέλει να θυμηθεί περι τίνος πρόκειται ορίστε ένα παλαιότερο review από τον Crazy monkey.


3:45 καμία άλλη στιγμή δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη για τέτοιου είδους ανάλυση. Δυστυχώς δεν έχω καταναλώσει αρκετή ποσότητα αλκοόλ. Το προσπερνάω...


'Εχεις κάνει ποτέ κάτι για το οποίο θα ντρεπόσουν αφάνταστα αν το μάθαιναν οι δικοί σου άνθρωποι; Κάτι που θα τους πλήγωνε, που θα τους έκανε να απορούν με την κατάντια σου, κάτι που θα τους απογοήτευε ολοκληρωτικά; Αφόρητη πίεση να πρέπει να κρατήσεις τέτοιο μυστικό.'

Η Diane ήταν χάλια. Ο μεγάλος της έρωτας κατέληξε τρομερή απογοήτευση. Η γυναίκα που αγαπούσε την εγκατέλειψε για τον σκηνοθέτη της ταινίας στην οποία πρωταγωνιστούσε ως ηθοποιός που ήταν. Μην μπορώντας να υποφέρει την κατάσταση αποφάσισε να πληρώσει δολοφόνο για να σκοτώσει την πρώην σύντοφό της.
Μεσα σε μαύρο χάλι προφανώς έχοντας καταναλώσει άφθονο αλκοόλ και ηρεμηστικά (έχει καιρό που την είδα την ταινία δεν παίρνω όρκο για τέτοιου είδους λεπτομέρειες) η Diane κοιμάται και εδώ αρχίζει στην ουσία και η ταινία, μέσα στο όνειρο της Diane.
Η Diane βλέπει στον ύπνο της τη ζωή που θα ονειρευόταν στην πραγματικότητα να είχε αποκτήσει. Είναι λαμπερή και αστράφτει από χαρά και προσωπική ικανοποίηση. Ανάλαφρη και ευχάριστη η κοπέλα που θα ήθελε ο κάθε άντρας για γυναίκα, ο κάθε γείτονας για παρέα και ο κάθε γονιός για παιδί (προσωπικές παρατηρήσεις δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι υπαινιγμοί στο φιλμ, πέρα από την τελευταία παρατήρηση).
Η Diane φτάνοντας στο LA εγκαταλείπει το αεροδρόμιο αποχαιρετώντας ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, το οποίο αφήνεται να εννοηθεί πως είχε γνωρίσει κατα τη διάρκεια του ταξιδιού. Οι δύο ηλικιωμένοι αποχαιρετούν χαμογελώντας τη νεαρή κοπέλα που είχαν γνωρίσει και μπαίνουν στο ταξί. Η κάμερα συνεχίζει να είναι στραμένη πάνω και μέσα στο ταξί, χωρίς να φαίνεται πως εξυπηρετεί τη συγκεκριμένη στιγμή η λήψη μιας που δε βγαίνει κάποιο σαφές νόημα. Οι δύο ηλικιωμένοι φαίνονται πραγματικοά χαρούμενοι. Μοιάζουν να καμαρώνουν για λογαριασμό της υπέροχης κοπέλας που γνώρισαν.
Το ζευγάρι των ηλικιωμένων δεν ξαναεμφανίζεται μέχρι το φινάλε της ταινίας. Εκεί η Diane έχει ξυπνήσει και αναλογίζεται τις συνέπειες των πράξεών της. Το πρόσωπο της δε θυμίζει σε τίποτε το πρόσωπο της υπέροχης κοπέλας που φανταζόταν στον ύπνο της. Είναι φανερό πως έχει αποτύχει.
Οι δύο ηλικιωμένοι είναι οι γονείς της. Στο όνειρό της τους φαντάζεται να καμαρώνουν για την κόρη τους. Στο όνειρό της είναι ευτυχισμένοι, πλήρως ικανοποιημένοι και περήφανοι για την εξέλιξή της. Αντιθέτως στην πραγματικότητα γνωρίζει πολύ καλά πως έχει διαπράξει έγκλημα το οποίο δε μπορεί να διορθωθεί. Βρίσκεται σε αδιέξοδο. Σκέφτεται πόσο πολύ θα απογοητευτούν οι γονείς της μόλις μάθουν την πράξη της.

'Πως είναι δυνατόν; Το παιδί μας; Με τέτοια ανατροφή; Πως μπόρεσες; Πως μας το έκανες αυτό; Πως; Πως; Πως;'


Η εικόνα των γονιών της στοιχειώνει το μυαλό της. Τα μικρά ανθρωπάκια που την κυνηγούν μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο. Δεν αντέχει την εικόνα. Τα ανθρωπάκια συμβολίζουν την ιδέα των γονιών της Diane. Εκανε κάτι τραγικό και πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει τις συνέπειες.

'Πίστεψέ με όταν έχεις ένα μυστικό σαν κι αυτό το μοναδικό πράγμα που δε μπορείς να αντέξεις είναι η ιδέα της απογοήτευσης που βιώνουν οι γονείς σου.'

Η ιδέα αυτή γίνεται αφόρητη για τη Diane. Τα ανθρωπάκια μεγαλώνουν και άλλο και άλλο και άλλο. Η Diane δεν αντέχει να αντιμετωπίσει τις πράξεις της και διαλέγει τη λύση της αυτοκτονίας γνωρίζοντας ότι δε θα μπορούσε να αντικρίσει ξανά τους γονείς της.



- - - - -

Ισως είναι ανόητο να προσπαθείς να δώσεις σαφείς εξηγήσεις για ταινίες σαν το Mulholland Dr., οι οποίες διαδραματίζονται σε ονειρική ατμόσφαιρα. Σίγουρα υπάρχουν σκηνές στην ταινία λόγω ατμόσφαιρας στις οποίες δε χωρούν πολλές εξηγήσεις. Παρ'όλα αυτά από την πρώτη στιγμή ένιωσα πως ο συμβολισμός των δύο ηλικιωμένων ανθρωπάκων ήταν σαφής. Γενικότερα η ταινία σηκώνει πολλές πολλές απόψεις και όλες έχουν ενδιαφέρον. Το συγκεκριμένο κείμενο είναι η δική μου εκδοχή. Δεν έχω διαβάσει σχολιασμόυς και κριτικές σχετικά με την εξήγηση της ταινίας οπότε θα πρέπει να γνωρίζετε πως πρόκειται απλώς για τη δική μου άποψη. Ισως να είναι σωστή ίσως όχι. Ισως πάλι ο καθένας να μπορεί να βρε μέσα στους συμβολισμούς του Λιντς τις δικές του αλήθειες...

ΥΓ: Το παρόν κείμενο δημοσιεύεται και στο cineblog


17 Comments:

  • Ουάου!
    Πότε πρόλαβες;
    Ενδιαφέρουσα άποψη. Τουλάχιστον αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο. Η ταινία μου άρεσε και μάλιστα πολύ. Κριτικές και σχολιασμούς εγώ διάβασα αμέσως μετά, αλλά κανείς δεν τολμούσε να την αναλύσει, πόσο μάλλον να την αποσαφηνίσει. Συμφωνώ πως ο καθένας μπορεί μάλλον να δώσει την δική του ερμηνεία και αυτό, προσωπικά, δεν το βρίσκω καθόλου κακό για μια ταινία. Ωστόσο, η δική σου εμένα μου κάνει. Όμως η γυναίκα που εγκατέλειψε την Diane, δεν επέζησε του δυστυχήματος; Άρα, γιατί να έχει τύψεις; Ή μήπως ήταν ένα όνειρο κι αυτό;

    Παρεμπιπτόντως, αυτά έγραφες και δεν ήρθες στα Μωρά;

    Καλά να πάθεις!... Δεν ξέρεις τι έχασες!

    By Anonymous Anonymous, At May 06, 2006 10:11 AM  

  • Αντιγράφω δήλωση του Ντέιβιντ Λιντς απο το 'Σινεμά' (τεύχος Ιαν. 2002):
    'Νομίζω πως όλα στο φιλμ βγάζουν νόημα, θα ήταν όμως υπέροχο να με βοηθήσει κάποιος να το εξηγήσω...'

    Μετάφραση του post αμέσως στα αγγλικά και άμεση αποστολή του στον σκηνοθέτη!..

    Φυσικά μην περιμένεις να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω με την άποψη σου (προς το παρόν τουλάχιστον). Έχουν περάσει 4 χρόνια απο τότε που βγήκε η ταινία και την είδα και ίσως θα μου ήταν δύσκολο ακόμη και την ίδια στιγμή που την είδα να το έκανα, πόσο μάλλον μετά από τόσο καιρό!

    Αυτή όμως είναι και η μαγεία του Ντ. Λιντς. Η αίσθηση ενός αλλόκοτου ονείρου δοσμένα με μια ελλειπτική και θολή αφήγηση η οποία διακατέχει αρκετές από τις ταινίες του.
    Σου αρέσει, ξέρεις το γιατί όμως; Μάλλον είναι σχεδόν αδύνατο να το εξηγήσεις αλλά τελικά έχει και κανένα νόημα να το κάνεις;..

    Κάπου στο ίδιο τεύχος ξαναλέει:
    'Οι ιδέες είναι σαν τα ψάρια. Κολυμπούν στις ασαφείς λίμνες του υποσυνείδητου. Καμιά φορά, αν είσαι τυχερός και υπομονετικός πιάνεις μία...'

    Τελικά βλέπω ότι όντως τα νανάκια είναι το δυνατό σου σημείο! Μπορεί και να το πιασες το ψάρι!


    Υ.Γ.: Θα μπορούσω παρακαλώ να έχω και την ανάλυση της 'Χαμένης λεωφόρου';..

    By Anonymous Anonymous, At May 06, 2006 1:52 PM  

  • Το θέμα των νανακίων -και η ανάλυση αυτών- μου θυμίζει μια φορά που είχαμε πάει σε ένα έργο του Λόρκα το οποίο ήταν 'θέατρο του παραλόγου' (στο θέατρο 'Παράθλαση'), στο οποίο συμβαίνανε τα απίστευτα σουρρεαλιστικά πράγματα.

    Έτυχε να έχουμε κάποιον γνωστό από την παράσταση και η Φένια κάνει την εξής ερώτηση:
    'Τα άλογα αλήθεια, τι σήμαινανε;'
    Και η απάντηση:
    'Καλά όλα τα υπόλοιπα ήταν κατανοητά και σε προβλημάτισαν τα άλογα;..'


    Υ.Γ.(Προς Zpi): Καλά να πάθεις!... Δεν ξέρεις τι έχασες!

    By Anonymous Anonymous, At May 06, 2006 2:48 PM  

  • Φένια η γυναίκα επέζησε στο όνειρο

    Νάσο λες να περιμένει ακόμα εμένα ο David; Επιασα καλή ψαριά λες;-)

    Καλοκαιρινό: Homework για το καλοκαιράκι το Post

    By Blogger Zpi, At May 07, 2006 6:08 PM  

  • Zpi,
    σκέφτομαι να πάω στη Φαλακρή Τραγουδίστρια του Ιονέσκο! Θέατρο παραλόγου, ξέρεις.
    Θα ρθεις μαζί μπας και καταφέρω να βγάλω καμιά άκρη;
    Σοβαρά μιλάω...

    By Anonymous Anonymous, At May 08, 2006 12:06 AM  

  • Ναι θα σου τα εξηγήσω εγώ όλα, επειδή τον Ιονέσκο τον παίζω στα δάχτυλα...
    Ασε βρε Φένια που με χρειάζεσαι για επεξήγηση ;-)
    Σε λίγες ώρες φεύγω για Λάρισα. Επιστρέφω Τετάρτη ή Πέμπτη και από Παρασκευή θέλω να πάω στο Pixel Dance. Δε νομίζω ότι χωράει στο καρνέ μου για την ώρα καλή μου...
    Καλά να περάσετε και περιμένω εντυπώσεις

    By Blogger Zpi, At May 08, 2006 12:22 PM  

  • μ' άρεσε πολύ η εξήγησή σου και αυτή τη στιγμή την βρίσκω τρομακτικά πιθανή :)

    By Blogger enteka, At May 08, 2006 3:25 PM  

  • Thx
    Μετά από αυτό λέω να δώσω εξηγήσεις για το Lost Highway και μετά θα λύσω την εικασία του Γκόλνταμπαχ

    By Blogger Zpi, At May 08, 2006 3:48 PM  

  • Ο ίδιος ο Λιντς έχει πει για την ταινία: "όποιος καταλάβει τι θέλω να πω, ας μου πει και μένα!"

    Και αυτό είναι το νόημα της ταινίας, των ανθρωπακίων και των σχετικών...

    Η ταινία είναι ένα rewind, ένα διαρκές rewriting του παρελθόντος στο παρόν, των επιθυμιών στην πραγματικότητα...

    και μία από τις αγαπημένες μου ταινίες έβερ (ακριβώς επειδή ακόμα, μετά από χρόνια, δεν την έχω "καταλάβει" και συζητάω γι'αυτήν)

    By Blogger Μαρκησία του Ο., At May 08, 2006 6:02 PM  

  • Ο ίδιος ο Λίντς άραγε τι να είδε στην ταινία του;

    By Blogger Zpi, At May 09, 2006 11:22 PM  

  • Μονταρισμένη, σίγουρα όχι! ;)
    Εγώ που την είδα, κοίτα τι έπαθα(avatar).
    Πάντως μου άρεσε η ανάλυσή σου. Δεν ξέρω όμως εάν έχεις λάβει υπόψη σου ότι τ' ανθρωπάκια εμφανίζονται και στην αρχή της ταινίας, πίσω από το καφέ μαζί με έναν άστεγο, εάν θυμάμαι καλά.

    Καλά κάνει ο Νάσος και δε συζητάει τις ταινίες του Λιντς.
    Σαν να τον ακούω.
    Μα είναι, Λιντς! Τι να πούμε?

    By Blogger agoraphobic, At May 10, 2006 6:27 PM  

  • Ωχ την κάτσαμε. Πάει καιρός που την είδα την ταινία και δεν τα θυμάμαι τα ανθρωπάκια στην αρχή.
    Το ντυσιματάκι σου το απέκτησες μετά το Muldholland ή το Lost Highway;

    ΥΓ: Ενημερωτικά
    Μόνο πρόσεχε μη σε ξεγελάει αυτός ο αχρείος που υπογράφει ως Νάσος.Δεν είναι ο C M, πρόκειται για αποτυχημένη προσπάθεια κλωνοποίησης.

    By Blogger Zpi, At May 11, 2006 12:20 AM  

  • Άπαπα!..
    Μακριά σε παρακαλώ φίλε patient από 'μένα δηλώσεις του στιλ "Μα είναι 'τάδε'! Τι να πούμε;"
    Πολλές φορές έχω διαφωνήσει, σε βαθμό μάλιστα να μαλώσω, με ανθρώπους που βάζουν πράγματα -και δη σκηνοθέτες- στο απυρόβλητο.

    Μου αρέσει να έχω αγαπημένους σκηνοθέτες -σε σημείο φετίχ- αλλά όταν γυρίζουν 'πατάτες' αυτό να μην επηρεάζει την κριτική μου για αυτούς.

    Μου αρέσει για παράδειγμα πάρα πολύ ο Κιτάνο. Θεωρώ όμως το 'Brother' και το 'Zatoichi' από αδιάφορα ως κακά.
    Όσες ταινίες του Πίτερ Γουέιρ έχω δει με έχουν ενθουσιάσει -η καθεμιά με το τρόπο της- αλλά επίσης όμως γύρισε και εκείνο το ανεκδίηγητο 'Master and Commander'.
    Είμαι παθιασμένος με τις ταινίες του Κιμ Κι Ντουκ. 'Το Νησί' όμως ήταν σχεδόν κακό για ΄μένα.
    Μου αρέσουν πάρα πολύ οι εμμονές του Τιμ Μπάρτον, αλλά όμως έχει γυρίσει και από μέτριες εώς αδιάφορες ταινίες.
    Και άλλα;

    Και για να έρθουμε και στο προκείμενο, με γοητεύει ο Ντείβιντ Λιντς. Η Άτίθαση Καρδιά' όμως -η οποία θεωρείται από πολλούς αριστουργήμα- με άφησε αδιάφορο.
    Λες να λέω: 'Μα είναι, Λιντς! Τι να πούμε?'

    Μακρία από 'μενα αυτά φίλε μου!..

    By Anonymous Anonymous, At May 11, 2006 12:37 AM  

  • Ουπς! Λες να με πέρασε για τον πρωτότυπο;..
    Τζάμπα τόση μελάνη γμτ...

    By Anonymous Anonymous, At May 11, 2006 12:43 AM  

  • Να αυτό εννοούσα. Ποιος άνθρωπος θα απαντούσε μέσα σε χρόνο dt σε ένα σχόλιο που βρίσκεται στις τελευταίες γραμμές ενός μπλογκ. Είναι φανερό αυτός ο Νάσος - που ξεγελάει τον κόσμο ο οποίος νομίζει πως διαβάζει τον CM - στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα bot. Αν κάνω λάθος και δεν είναι απλώς bot αλλά ρομποτ με ανθρώπινη μορφή, ε τότε έχω δει και το AI και μπορώ να το φανταστώ.
    Νάσο όταν τα πούμε την επόμενη φορά από κοντά θύμησε μου να σε τσιμπήσω με καρφίτσα...

    Μου φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πατεντάρει ο CM το όνομά του στο διαδίχτυο;-)

    By Blogger Zpi, At May 11, 2006 1:05 AM  

  • Αυτό είναι το σχόλιό μου για το Mulholland drive. Όντως αυτοί οι ηλικιωμένοι είναιπιθανόν οι γονείς της Ναόμι. Ενδόμυχα τους υπόσχεται ότι θα γίνει μεγάλη star. Οι ίδιοι το πιστεύουν και περιμένουν να συμβεί. Εντούτοις εκείνη δεν το καταφέρνει και οι ευχές τους καθώς και η πίστη τους, μετατρέπονται στον χειρότερο εφιάλτη της, με αποτέλεσμα να αυτοκτονεί. Το γεγονός ότι είναι μικρά ανθρωπάκια στην αρχή είναι γιατί ακόμα είναι ακαθόριστες σκέψεις που συγκεκριμοποιούνται σταδιακά. Το γεγονός ότι βγαίνουν από την χαρτοσακούλα του άστεγου, που κατ' εμέ συμβολίζει τη συνείδηση, εμπλέκει και τις τύψεις της απέναντι σ' αυτό που τους υποσχέθηκε με το ξεκίνημά της. Πιθανόν να σημαίνει και ότι τα γέλια με τις αλληλουποσχέσεις σε ένα νοσηρό κόσμο όπως του Χόλιγουντ μετατρέπονται κι εκείνα σε νοσηρά δείχνοντας την πραγματική τους υπόσταση. Η όμορφη σύζυγος του Λιντς (Χάρινγκ) στο όνειρο δείχνει να εξαρτάται αποκλειστικά από την Ναόμι Γουότς, γιατί επιθυμεί η τελευταία αυτό. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Επίσης η θεία της στην πραγματικότητα έχει πεθάνει και τα χρήματα για τον φόνο είναι το κληροδότημά της στην Μπέτυ. Ευχαριστώ για το χρόνο σας

    By Blogger Le Roi Soleil, At September 28, 2007 9:51 AM  

  • By Blogger 5689, At August 09, 2018 5:27 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]



<< Home