Zpiderland

Saturday, March 19, 2011

Mission accomplished

23:56 στεκόταν άκαμπτος μπροστά στον καθρέπτη. Σάρωνε το πρόσωπο του σπιθαμή προς σπιθαμή. Ηθελε να απομνημονεύσει την κάθε λεπτομέρεια. Καλώς ή κακώς θα ήταν η τελευταία του ανάμνηση. Ο θάνατος τους ήταν προγραμματισμένος από τη στιγμή της γέννησης του. Τρίτη 17 Φεβρουαρίου στις 00:00 ακριβώς, πάνω στην αλλαγή της μέρας.
23:57 ήταν απόλυτα ψύχραιμος. Το πρόσωπό του ανέκφραστο. Δεν υπήρξε κάτι που θα μπορούσε να του αποσπάσει την προσοχή. Ετοιμαζόταν μια ολόκληρη ζωή για αυτή τη στιγμή.  Είχε τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητες εδώ και χρόνια. Ηθελε να είναι σίγουρος πως δε θα δείξει φόβο μπροστά στη θέα του θανάτου. Μόνον έτσι θα είχε ζήσει επιτυχημένα. Μόνον έτσι θα θεωρούσε πως βγήκε νικητής.
23:58 έφερε στο μυαλό του όλες τις αγαπημένες του αναμνήσεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν και πολλές. Είχε φροντίσει να αφήσει έξω από τη ζωή του εν δυνάμει αγαπημένα πρόσωπα. Δεν είχε την πολυτέλεια να ρισκάρει συναισθηματικές φορτίσεις. Μόνο μόνος θα μπορούσε να φέρει την αποστολή του εις πέρας. Αυτή πρέπει να ήταν και η μοναδική παρασπονδία στο κατά τα άλλα τέλειο σχέδιο του.
23:59 δεν ήθελε να το παραδεχτεί αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού του αναρωτιόταν ακόμα και τώρα μήπως είχε κάνει λάθος. Μήπως έπρεπε να ζήσει τη ζωή του πιο έντονα, να πάρει ρίσκα, να αγαπήσει, να μοιραστεί. Μήπως έπρεπε τελικά να δώσει ευκαιρίες στους ανθρώπους. Ισως τότε να μην ένιωθε αυτό το κενό μέσα του. Ισως να ένιωθε πλήρης, σίγουρος, γεμάτος. Εζησε μια ζωή φοβισμένος για να μπορεί να σταθεί την ώρα της κρίσης ατρόμητος. Ακόμη και τώρα αναρωτιόταν ότι ίσως αν είχ00:00 

soundtrack:
Mass Extermination (kotsari) - MAY ROOSEVELT by Christos M.

Labels:

1 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]



<< Home